 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
За тынам – сад.
Бліжэй – бярозкі, –
жывы ўспамін пра Беларусь.
Дзяўчынка й хлопчык каля хаты
на лаўцы вулкавай сядзяць.
– Чакай! –
Чуваць дзяўчынкі голас
і голас хлопчыка:
– Ня руш!
Спыніўся я...
Міэра ела, –
а мова родная чутна!
Усхваляваны, падыходжу:
– Здарова, дзеткі!
– Добры дзень! –
Бярозак жвавых шум над імі
нібы пацьвердзіў праўду слоў. –
– А дзе татуня ваш і мама?
– Пайшлі на працу. Дома – мы.
– А што тут робіце?
– Нічога.
– Сказаў нам тата дома быць.
– Хто-ж тата ваш? Латыш? Расеец?
– Не, наш татуня беларус!
...Ласкава зорыць сонца зь неба,
галоўкі лашчачы дзяцей.
– А вы чые і хто такія?
– Я ні... ні... мы – беларусы!
Дзьвінск. 6.X.1942.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
